Τρίτη 1 Σεπτεμβρίου 2015

Φθινόπωρο



Το καλοκαίρι μας αποχαιρέτησε μ’ ένα χαμόγελο αλμυρό. Τα δροσερά μελτέμια του ανέμιζαν στα δάχτυλά του κατηφορίζοντας το Αιγαίο, ντυμένα στα χρώματα του δειλινού.

Η  μέρα είχε κουραστεί να φορά τον ήλιο για καπέλο κι είπε στη νύχτα να ντυθεί με το ασημοκεντημένο φόρεμά της και να κατέβει για να κάνουν συντροφιά.

Ο κάβουρας, ο αστερίας κι ο αχινός μάζεψαν τις πολύχρωμες ομπρέλες  τους, τίναξαν από πάνω τους τη χρυσοκίτρινη άμμο και καθώς τυλίγονταν με τα γαλαζοπράσινα νερά του Ιονίου, μας έταξαν καινούρια ταξίδια…

Μια  σταγόνα  σεργιάνιζε  πάνω  στο  κίτρινο  φύλλο  της  μουριάς, στην άκρη του  δρόμου, προσφέροντας θέση δίπλα της στον αργοκίνητο σαλίγκαρο, που μάζευε τη δροσιά της πρώτης βροχής από τις καταπράσινες πευκοβελόνες.

Δυο γκρίζα σύννεφα ήρθαν και στάθηκαν μπροστά στο παράθυρο παίζοντας με το κόκκινο γεράνι στη γλάστρα. Χτύπησαν το τζάμι απαλά δείχνοντας πέρα τον ορίζοντα, ξεδιπλώνοντας εικόνες μαγικές, βαμμένες με ουράνια τόξα, με τη γεύση του κάστανου και τη μυρωδιά του κυδωνιού και του μούστου.

Ο Σεπτέμβρης ερχόταν από μακριά με τη σάκα του φορτωμένη στον ώμο. Ξοπίσω του έτρεχε ο Οκτώβρης  με το μικρό του καλοκαιράκι  κι ακόμα πιο πίσω ο Νοέμβρης  βαρύς, συννεφιασμένος, μ’ ένα  ξέπλεκο σκουφάκι στ’ ανακατεμένα του μαλλιά.

Στην αυλή του σχολείου άπλωσαν το γέλιο τους, άρχισαν τα πειράγματα, άνοιξαν τις αγκαλιές κι ενώθηκαν με ατέλειωτα παιδικά χαμόγελα που καλωσόριζαν το Φθινόπωρο!

ΜΑΡΙΑΝΘΗ ΠΛΕΙΩΝΗ (ανέκδοτο κείμενο)

Κάθε βδομάδα η νηπιαγωγός-συγγραφέας Γιώτα Κοτσαύτη επιλέγει ένα κείμενο παιδικής λογοτεχνίας (παραμύθι ή ποίημα), διήγημα ή αποσπάσματα από βιβλία αγαπημένων λογοτεχνών.

Από τον Δεκέμβριο του 2014 φιλοξενούνται στη στήλη και ανέκδοτα κείμενα νέων δημιουργών.

Ένας εικονογράφος ή ζωγράφος καλείται να κάνει μία εικόνα με βάση το κείμενο που θα αναλάβει.

Περιμένουμε τις εικόνες, τις προτάσεις, αλλά και τις ιστορίες σας στην ηλεκτρονική διεύθυνση yotakotsafti1@yahoo.gr
Τη σημερινή εικόνα έκανε η Αθηνά-Μαρία Μιχοπούλου.


Γεννήθηκε στις 14 Μαρτίου 1971 στο Βόλο, όπου και κατοικεί με τον σύζυγο και τα δύο τους παιδιά, τη Φωτεινή και τον Φίλιππο.

Το 1992 πήρε το πτυχίο της νηπιαγωγού από την ιδιωτική σχολή Granits στην Αθήνα. Εργάστηκε στον Βρεφονηπιακό Σταθμό Βόλου για 4 χρόνια και, παράλληλα, φοίτησε στο δημόσιο Ι.Ε.Κ. Βόλου (τμήμα προσχολικής αγωγής).

Παρακολούθησε για έναν χρόνο μαθήματα στο τμήμα καλών τεχνών του Καλλιτεχνικού Οργανισμού του Δήμου Βόλου.

Ζωγραφίζει από τότε που θυμάται τον εαυτό της και σχεδόν πάντα σε ερασιτεχνικό επίπεδο.

Οι μεγάλες της αγάπες είναι τα παιδιά, τα  βιβλία, η μουσική, η θάλασσα, τα ζώα, οι ζεστές αγκαλιές, το φεγγάρι και ο Βόλος.

Πιστεύει πως η τέχνη, όταν προσεγγίζεται βιωματικά, αποκαλύπτει αλήθεια και μπορεί μ’ ένα μαγικό τρόπο να λυτρώνει και να αγγίζει.
Το κείμενο έγραψε η Μαριάνθη Πλειώνη.


Γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Αθήνα. Εργάζομαι ως εκπαιδευτικός στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση 28 χρόνια -τα τελευταία 6 στην Ειδική αγωγή. Μου αρέσει να γράφω ιστορίες για μικρούς και μεγάλους και να βλέπω γύρω μου τους ανθρώπους να χαμογελούν.
Με αγάπη από τη Φλώρινα,
Γιώτα Κοτσαύτη.

Η σελίδα της στήλης «Ένα κείμενο, μία εικόνα» στο facebook:





Δεν υπάρχουν σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου

Για πες μας, πώς σου φάνηκε;